اصطلاحاتی که صخره نوردان باید آن ها را بدانند

صخره نوردی، ورزشی ماجراجویانه برای اشخاص پرهیجان است. ورزشی بسیار پر تنش که دانستن اصطلاحات و تعاریف مربوط به آن، باعث درک بهتر شما از فعالیت های ورزشی شما می شود.

این ورزش سالیان زیادی است در جریان بوده و تکنیک های بسیار زیادی جهت تسلط بر این ورزش در نظر گرفته شده. همچنین در طول زمان، اصطلاحات و تعاریف متعددی برای آن ایجاد شده است. این ورزش به استقامت و توان زیاد و مهم تر از همه به اعتماد به نفس و حضور ذهن نیاز دارد.

در این مقاله، بیواک فقط بعضی از اصطلاحات اساسی صخره نوردی را برای شما توضیح داده که برای کمک به مبتدیان و علاقه مندان، کفایت می کند. هنگامی که سطح تجربه شما بالا می رود، شروع به یادگیری عبارات بیشتری، خواهید کرد. نشریات مرتبط را بخوانید و با کوهنوردان حرفه ای، ارتباط  برقرار کنید. ( در این مطلب بخوانید : چگونه در کوهستان به تنهایی زنده بمانیم )

لیست اصطلاحات

دستگاه آبالاکو  ترد (Abalakov Thread): به V-Threa هم معروف است. این روش، شخص را قادر می سازد تا در شرایط یخ زدگی فرود بیاید.

آبسیل: در این روش، شخص به وسیله طناب، از ارتفاع، پایین می آید. با نام راپل هم شناخته می شود.

لنگر:  نصب تجهیزاتی برای تحمل وزن بالای طناب

اسندر: ابزاری است که جهت بالا رفتن از طناب کاربرد دارد.

باشی (Bashie): ابزاری مسی که در شکاف کوه قرار می گیرد.

حمایت :  روشی برای جلوگیری از سقوط صخره نورد با استفاده از پیچاندن طناب یا استفاده از وسیله ای که اصطکاک را افزایش می دهد.

بیواک: اردو زدن در وسط کوه نوردی. حتی زمانی که هیچ مکانی جهت استراحت وجود ندارد

بولارد: صخره ای بزرگ که از آن به عنوان یک لنگر بیواک، استفاده می شود.

پیچ: صخره را سوراخ کرده و  یک پیچ در آن سوراخ، ایجاد می شود که از آن برای نصب چوب لباسی، استفاده می شود.

سطل : دستگیره ای بسیار بزرگ

دست انداز: حرکت دادن سریع دست از یک تکیه گاه به تکیه گاه دیگر

تخته کامپاس : صخره نوردی بدون استفاده از پا ها

کارابین: حلقه های فلزی و قلاب هایی که اغلب از آن ها برای وصل طناب به محل اتکا استفاده می شود

چاس:  صخره های فشرده یا شکننده

برش: عمل  اتصال به  لنگر.

خم: کشیدن تکیه گاه با حد اکثر نیروی ممکن

چین: مکانی است که فقط  به وسیله نوک انگشتان قابل نگه داشتن است.

دشوار: یعنی سخت ترین قسمت هر کوه نوردی

لنگر مقاوم:  لنگری است که به عنوان محافظ  در زیر یخ  یا  برف، دفن شده است.

کف: زمین

دیسندر: وسیله  ای  است که فرد  اجازه می دهد  تا بر روی صخره، فرود بیاید.

تکنیک طناب دو تایی: صعود کردن  با استفاده از ۲ طناب جداگانه، که  معمولا برای صعود به قله کوه استفاده می  شود.

داینو : پرش یا جهشی که به منظور گرفتن یک تکیه گاه ، صورت می گیرد.

زانو های الویس: زانوهای خسته  کوهنوردان

کوه نوردی عمودی:  صخره  نوردی به صورت عمودی با استفاده از گیره های انگشت.

طناب ثابت:  طنابی  است  که  نقطه اتصال ثابتی دارد.

متزلزل:موقعیتی که در آن، از پا برای تعادل استفاده می شود نه برای فشار دادن.

فلش: موفق شدن در صعود، با اولین تلاش

صعود آزاد: صعود کردن  بدون  استفاده ازهیچ گونه طناب یا کمکی

سراشیبی: استفاده ازدیوار شیب  دار یخی برای به دست آوردن موقعیت بهتر.

گراول:  استفاده از تکنیک ها  و مهارت  های سطح  پایین.

گومبی:   به کوهنوردی  تازه  کار   یا عجول  گفته  می  شود.

مهار: به کمربندی گفته  می شود که دور کمر صخره نورد بسته  می شود و به او اجازه می دهد تا از طناب آویزان شود.

تونل:   به   تندباد  ناگهانی  که   روی  صخره    ها  رخ  می دهد

های   بال:   به  تخته سنگی  گفته  می  شود   که   از  بالا به  پایین  می   افتد.

تکیه گاه:   مکانی   برای  نگه  داشتن  خود در هنگام  کوه  نوردی

گرفتگی: قرار دادن  قسمتی از  بدن  در شکاف کوه

جیب: نگه  داشتن  نسبتا  کم  پا

جاگ: نگه داشتن  نسبتا زیاد پا

کوهنورد راهنما: متصل  کردن طناب ها و قلاب  های محافظ  توسط کوهنورد با تجربه

استراحت دست:  زمانی  که  به  دستانتان  برای   کوهنوردی  احتیاجی  ندارید و  پاهایتان  به تنهایی  برای محافظت از بدنتان کافی  است.

جای دست: تکیه گاهی کوچک جهت نگه  داشتن انگشتان.

پوست انداختن: سقوط کردن

پاندول:تاب  خوردن از اطراف به  منظور این که خودتان  را نگه دارید.

میخ: میله های فلزی بلند که داخل برف گیر می کنند، و به عنوان لنگر کار می کنند.

پک لوازم: تمام تجهیزاتی که هنگام صعود کردن، حمل می شوند.

محوطه فرار: بخشی از مسیر که فوق العاده خطرناک است.

سنگریزه: صخره های کوچکی که به آسانی می شکنند.

گیر انداختن خود: فرو بردن تبر در یخ، به منظور جلوگیری از سقوط هنگام بهمن

پایان نوک:انتهای طنابی، که به کوهنورد راهنما متصل است.

شل: بخشی از طناب کوهنوردی که کشیده نمی شود.

اسپرگ: دستگیره ای که در آن انگشتان جهت مخالف دارند

نوک : بالاترین نقطه یک قله

تراورس: حرکت افقی در حین بالا رفتن

کوله پشتی تجهیزات (ماه گرگ) : کوه نوردی شبانه

این ها فقط تعداد کمی از اصطلاحاتی بودند که کوه نوردی استفاده می شوند.اصطلاحات فنی بیشتری هم وجود دارد. اما این ها برای افراد مبتدی کافی هستند